Half 8: start gamedrive met de beide Gabriëls. Het zou een rit van ruim 4 uur worden waarin we veel zouden zien. Vooral ook veel roofvogels en daarom maak ik daarvan een apart blog. Veel safarigangers zijn misschien helemaal niet geïnteresseerd in vogels en alleen uit op groot wild. Dan zou je aan het eind van je reis best tot de conclusie kunnen komen dat je niet zoveel hebt gezien, als je gehoopt had.Wat jammer is dat dan. Wij hebben op onze tochten veel vogels gezien en grote roofvogels. Zeker van zo dichtbij als soms het geval was, vinden we dat altijd weer een prachtige ervaring..
Vooral bateleurs hebben we veel kunnen waarnemen in de verschillende verschijningsvormen van jong en volwassen, man en vrouw. Een jonge bateleur heeft een bruin verenkleed en lijkt wel wat op een bruine slangenarend, maar heeft donkere ogen. Kenmerkend voor de bateleur is de korte staart. Deze jongeling zat zich op een vrije tak, niet ver van de weg in de ochtendzon op te warmen, waardoor we een paar mooie foto's konden maken.
Iets verderop gaf een volwassen exemplaar zichzelf een poetsbeurt. Voornamelijk zwart verenkleed met bruin in de nek, grijs op de vleugel. Vrouwtjes hebben hebben nog wat meer grijs op de vleugelpunt. Ik zie hier een mannetje in. Mooie vogel met die rode snavel en poten.
In vlucht: een juvenile; de vleugelonderzijde van volwassen bateleurs is zwart-wit - de mannetjes met een brede zwarte band, de vrouwtjes met een smalle zwarte band. Ruud Troost omschrijft ze in zijn boek als thermiekacrobaten.
Een valkje poseerde op een boomstronk. Dickinson's Kestrel kan ik dankzij Gabriël noteren. Deze soort schijnt algemeen voor te komen, maar stond niet in mijn boeken. En als je dan bepaalde kenmerken zoals de gestreepte staart, niet kunt thuisbrengen, gaat het zoeken op het internet toch weer veel tijd kosten.
Eveneens op een boomstronk, maar te ver weg voor een mooie foto hadden we eerder al een Grijze Wouw, een Black-winged Kite gezien. Met die witte kop en borst vallen ze snel op en zijn ze ook gemakkelijk te herkennen. Nu vloog er - ook wel op ruime afstand - een voorbij die we in deze annalen opnemen, omdat het zo'n mooie vogel is.
Fijn toch, al die dode bomen! Gabriël heeft de naam van deze roofvogel (....buzzard/eagle?) genoemd, maar mijn aantekening is niet helemaal duidelijk. Het onderscheid tussen Steppearend / Steppe Eagle of ook wel Steppe Buzzard en een Savannearend / Tawny Eagle is moeilijk te onderscheiden. Dus ik neig naar de Steppe Buzzard, maar laat het even in het midden.
Later kregen we nog een ander exemplaar in het vizier. Ik waag me even niet aan de determinatie.
Wat een spanwijdte hebben die vleugels!
De Zeearend hebben we ook gezien, maar komt even niet in dit verhaal voor. Daarvan zouden we later nog mooiere foto's maken.
Niet omdat het zulke mooie foto's zijn - ook weer ver weg - maar wel omdat het zo'n mooie belevenis was, wil ik deze Secretarisvogels laten zien. We hebben een poosje staan kijken naar deze unieke roofvogels in de Savuti savanne. Een beetje onbeholpen en grappig ziet het eruit hoe ze samen lijken te dansen, waarbij ze met die hoge poten opspringen, geholpen door de brede vleugels. Dan weer een stukje verder vliegen om het ritueel te herhalen en weer verder. Het is geen paringsritueel, maar ze jagen op slangen, die ze met hun klauwen kapot trappen!
Benieuwd naar de rest van onze ervaringen tijdens deze ochtendsafari?: http://renrbotswana.blogspot.fr/2015/07/vrijdag-8-mei-ochtendsafari-in-savuti.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten