R&R.Botswana: Moremi Game Reserve, begin van onze kampeersafari

Bij de airstrip stond Gabriël, onze gids al op ons te wachten. Na de kennismaking stapten we eerst in de auto om een stukje verderop een plekje te zoeken voor een picknicklunch. We werden meteen verwelkomd door een kudde impala's en een struisvogeldame.

Gabriël stopte bij een schaduwrijke boom.
Bij Gunn's Camp hadden ze zich geen zorgen hoeven te maken over onze lunch. We kwamen zo ruimschoots aan onze trekken: Gabriël toverde niet alleen een uitvouwbare tafel, klapstoeltjes en zelfs tafellaken uit de auto, maar ook frisse sla en alle toebehoren, dressings, vers brood, vleeswaren, kaas en koele frisdranken. Onder onze zitplaatsen in de auto bleek een groot koelcompartiment te zitten. Wij zaten goed! Achterin de auto was een schoonwatertank met kraantje, handdoekhaakje en zeep. Kijk: dat is nu prettig safarikamperen en wat een gastvrije start van onze kampeeronderneming!

We reden een paar kilometer en kwamen toen door Khwai Village, een klein dorp met zo'n 400 inwoners van de BaBukakhwe, die tot de San (River bushmen) behoren. Ze wonen deels nog in de traditionele kralen, maar er worden ook nieuwe en alleenstaande huizen gebouwd. Om kosten en materiaal te besparen, gaat men soms inventief te werk, zoals het huis op onderstaande foto bewijst: lege frisdrankblikjes zijn in de muur verwerkt. Mooie vorm van recycling.

Binnen de Khwai community wordt gewerkt aan een programma van eco-toerisme en natuurbeheer. Onze gids tijdens de mokoro-excursie op de rivier de volgende middag, was een jongeman uit het dorp. Er zijn Guesthouses en ook Bushways heeft hier lodges.
De teelt van eigen groenten en fruit of het houden van vee is hier nagenoeg onmogelijk, omdat er geen afscherming is van Moremi Game Reserve en het wild dus even zo vrolijk het dorp in kan lopen. Dan is het met de koeien, kippen en groentetuintjes snel gedaan!

We bereikten de North Entrance van Moremi. Enkele jaren geleden is er een nieuwe brug gebouwd over de rivier, de palen ernaast zijn de restanten van de oude brug.

Van Gabriël begrepen we dat Moremi oorspronkelijk een private game reserve is, opgericht door de weduwe van stamhoofd Moremi. In de jaren '70 zijn nog andere delen, waaronder Chief's Island toegevoegd. Het hele Moremi park beslaat nu ongeveer een derde van de gehele Okavango delta en wordt als een van de mooiste wildparken in Botswana beschouwd. Er is hier niet alleen veel wild, maar ook een grote verscheidenheid aan wild, omdat het landschap een grote afwisseling kent. We kwamen nu dus in het meest oostelijke gedeelte van het park met meer droge delen en graslanden. Dit oostelijke deel is met de auto over land bereikbaar en ook voor self-drives toegankelijk.
Naast deze ingang van het park bevindt zich o.a. een publieke campsite. Met onze gidsen van Bushways zouden wij echter gebruik maken van de Hatap campsites. We reden evenwel niet in volle vaart rechtstreeks naar het kamp. Onze gids maakte er een rustige gamedrive van om ons alvast iets van het park en zijn bewoners te laten zien.

Een jong impala mannetje. Alleen de mannetjes hebben hoorns. Mij vielen de zwarte bobbels op de achterpoten op. Dat zijn klieren en ook op het voorhoofd zit een klier. Dat verklaart waarom we regelmatig impala's met hun kop langs planten zagen wrijven: om hun geur achter te laten.

Als er holen in termietenheuvels zitten, zijn ze verlaten door de termieten. Dat hadden we geleerd van Modswai op onze wandelsafari. Dat wil niet zeggen dat er helemaal geen leven meer in zit: gestreepte mongoose (banded mongoose) hebben van deze heuvel hun huis gemaakt en dat zijn niet de enige dieren die graag van verlaten termietenheuvels gebruik maken.

We zouden op onze kampeersafari twee beschermengelen hebben: niet alleen onze gids, maar ook de campmanager heette Gabriël. Met de kok Kapapa en OT stond er een heel team voor ons tweeën klaar om deze reis tot een succes te maken, want wij bleken de enige twee gasten te zijn op deze trip!

Het kampteam zou ook op andere reisdagen steeds voor ons met hun eigen auto en de keukenunit arriveren, zodat het kamp al helemaal klaar stond bij onze aankomst. De open eettent stond uitnodigend in het midden, we zouden nooit misgrijpen naar thee en koffie - alles stond altijd klaar - en wij voelden ons al snel helemaal thuis in ons eigen tentje met bucket-shower en natuurtoilet. Tijd voor een siësta, een korte van een uurtje ongeveer, want om vijf uur zou Gabriël ons weer meenemen voor de avondgamedrive.