's Morgens tegen half zeven word je gewekt met een dienblad met thee. Een lekker kopje, even snel opfrissen en in de kleren en dan naar de ontbijttafel. Lekker vers brood, scones, yoghurt en serials, fruit. Kortom: compleet en meer dan voldoende. Om 7 uur gingen we dan weer met elkaar op pad, d.w.z. de waterweg. Dit keer met de mokoro.
De morgenstond heeft goud in de mond. Het lijkt hier letterlijk op te gaan.
Een motorboot is ons al voorgegaan om de kanalen op nijlpaarden te controleren. Een mokoro is wel kwetsbaar tussen die krachtpatsers! Stilletjes gleden we met drie kano's weg van het kamp, twee in iedere mokoro met een gids. Geschilderde Rietkikkertjes zaten her en der op te warmen in de vroege ochtendzon, allemaal met de pootjes dicht tegen het lijf gevouwen. Geen spectaculaire poses dus, maar met de kano konden we wel steeds heel dichtbij komen.
Painted Reed Frogs
Velden van waterlelies dragen bij aan de schoonheid van dit gebied. Het zijn vooral de grote Dagwaterlelies, die bij het ondergaan van de zon hun bloemen sluiten, maar we zagen hier en daar ook prachtige kleine waterlelies, waarvan ik de naam vergeten ben.
Tussen de waterlelie's en andere waterbloemen, rietsoorten en grassen schoven we geluidloos verder over het water totdat we aanlegden op Chiefs Island voor een walking safari.
Te voet zouden we een deel van het eiland verkennen, maar eerst kregen we de nodige instructies, want we konden van alles tegenkomen. Dus: in een aaneengesloten rij blijven lopen, niet kletsen, let op de aanwijzingen van de gids, niet wegrennen voor een leeuw, een luipaard nooit in de ogen kijken en in een boom klimmen als de gids dat zegt......! Overigens, in tegenstelling tot wat we in het Krugerpark in Zuid-Afrika hadden meegemaakt: ook de gidsen mogen in de natuurparken in Botswana geen vuurwapens dragen.
We liepen dus keurig achter Modswai aan, terwijl de twee andere gidsen achter ons de rij sloten, en stopten met hem, als hij ons iets vertelde over de planten en bomen, hun bloei- en groeiwijze en veelal ook het praktische gebruik van oudsher door de lokale bevolking. Dat planten tegen wonden en ziekten worden gebruikt (vaak ook een toepassing van de as na verbranding) en ook voor oliën en geuren, is natuurlijk geen nieuws, maar toch werd ik weer verrast door de verscheidenheid aan nuttige planten en hun praktische toepassingen. Neem nu het blad van wat Modswai - als ik het goed onthouden heb - de Elephant Ear Plant noemde: het dankt zijn naam aan de vorm en omvang van zijn blad, dat zo zijdezacht is dat het o.a. wordt gebruikt om babybilletjes mee schoon te maken. Andere planten of bloeiwijzen dienen bijvoorbeeld weer als tandenborstel.
Er zijn ook planten waar mens en dier maar beter vanaf kunnen blijven, zoals de zaaddozen van de plant hierboven, die heel giftig zijn. De vruchten van de Sausage Tree daarentegen zijn wel weer heel bruikbaar en geven de boom bovendien zijn naam.
Het eerste wild dat we ontdekten, was een kleine kudde impala's en even later lieten ook een paar kudu's zich zien. Maar de dieren waren schichtig en bewaarden een veilige afstand. Dat heeft misschien ook te maken met het feit dat wij te voet waren. Dieren ervaren het anders dan wanneer je in een auto zit.
Er groeien hier veel Lead trees, bomen met zulk hard hout dat het een kampvuur gedurende 5 dagen kan laten branden. Veel van deze bomen waren gedeeltelijk dood of vertoonden bastschade, omdat olifanten graag hun slagtanden erin zetten.
Boven een Striped Kingfisher - gestreepte ijsvogel, de enige van deze soort die ik tijdens onze reis in Botswana heb gezien. In tegenstelling tot de Malachite en Pied Kingfisher, die bijna overal opdoken.
Boven ons zweefde een Bateleur. Dit zijn vaak de eerste roofvogels die een prooi ontwaren en er het eerst bij zijn. Gieren zweven gewoonlijk veel hoger in de lucht.
Niet lang daarna kwamen we echter ook gieren tegen. Het waren Witkopgieren die op de grond zaten, maar bij ons naderen hun heil hogerop zochten.
Bij nadere inspectie vonden we een impala, nog niet zo lang dood, waarschijnlijk die vroege ochtend.
Een naar gezicht natuurlijk, veel vliegen en het begon al aardig te stinken. Vraag was: wie en waar was de dader? Voorzichtig inspecteerden de gidsen sporen en de omgeving.
De killer lag niet ver van ons. Nauwelijks zichtbaar tussen de hoge kruidgewassen en grassen, vonden de gidsen een joekel van een python. Eerst de staart aan de kant waar wij stonden en toen we er met een flinke boog omheen waren gelopen, de kop. Een deel van de slang was tussen het lagere gewas even goed te zien, maar zelfs terwijl de gidsen de kop met een lange stok aanwezen, konden wij de kop nog lastig ontdekken tussen alle groen. We moesten natuurlijk ook wel op enige afstand blijven. Het gevaar van zo'n 3,5 meter lange wurgslang hoefden we niet te onderschatten. Waarschijnlijk hebben we hem/haar met onze komst bij het nuttigen van zijn prooi gestoord. Dat gaat trouwens niet met kleine hapjes; een python schrokt zo'n antilope in zijn geheel, van kop tot staart, naar binnen.
Het midden van de python was goed te zien, maar zoek de kop!
Met geopende bek, griezel!
Tijd om verder te lopen. Over graslanden en tussen bossen geurende wilde salie door, afgewisseld met bosranden en laag struikgewas en overal enorme termietenheuvels.
Vaak zie je termietenheuvels rond bomen en wij dachten altijd dat termieten hun heuvels rond de bomen opbouwen, maar het kan ook andersom: zaden van bomen worden aangedragen door vogels en andere dieren die op de termietenheuvels afkomen en dan is de boom dus jonger dan de termietenbehuizing.
We kwamen bij een heuveltje dat uitzicht bood op een paar mooi meertjes en velden met vele soort grassen en kruiden in talloze tinten intens groen in het heldere ochtendlicht onder de blauwe hemel. Onwezenlijk en onwijs mooi!
Terug bij de mokoro's. Een paar buffels aan de overkant van het water.
Hoewel we weinig groot wild hebben gezien, is het een prachtige ochtend geweest en hebben we ook dit keer veel geleerd en genoten.
Deze avond gaan we er weer met de motorboot op uit:
http://renrbotswana.blogspot.fr/2015/07/maandagavond-boottocht-okavango-delta.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten