Over mij

Mijn foto
Wij zijn een echtpaar van rond de 70. We hebben gewerkt in voortgezet onderwijs en i.c.t. Gewoonlijk trekken we er in langere vakanties met de caravan op uit in Europa. Af en toe doen we iets heel anders, soms een verre reis. We zijn liefst zo vrij als een vogel, maar als het nodig of raadzaam is, reserveren we.

donderdag 2 juli 2015

Donderdag 7 mei: Afscheid van Moremi


Het was tijd om verder te trekken. Terwijl het campteam de rest van het kamp opruimde, gingen wij met Gabriël op weg. Einddoel was Savuti, maar voor we die kant op gingen, deden we nog een mooie ronde door Moremi. Impala's roken onraad: als gebeeldhouwd staan ze, alle neuzen 1 kant op. Als ze niet zeker zijn van welke kant de dreiging komt, speurt de kudde groepsgewijs verschillende kanten af.


Terwijl de maan langzaam verbleekt, warmen de dieren zich op in de vroege ochtendzon. Rob's favoriet van deze vakantie: de Lilac breasted Roller. Een Red-billed Hornbill en boomeekhoorns.



Hippo family in close harmony. En aan de rand van de hippopool een African Darter, de Slangenhalsvogel, mooi dichtbij dit keer. Deze dankt zijn Engelse naam aan de scherpe punt van zijn snavel, waarmee hij vissen spiest. Met die lange nek lijkt het een beetje een reiger, maar hij behoort tot dezelfde familie als de aalscholver. We hebben deze darter met de vleugels gespreid zien zonnen, zoals aalscholvers ook doen om te drogen.



Ik weet niet zeker met welke reiger we te maken hebben. zwarte reiger? Het is niet de eerste keer dat we deze soort zagen maar ik heb nergens een naam genoteerd en kan hem niet goed thuisbrengen. Rechts een fork-tailed Drongo. 
In Zuid-Afrika had ik wel eens vluchtig een Hamerkop gezien, in Botswana zijn we op hun grote boomnesten gewezen, en nu troffen we een koppel aan bij een modderpoel langs de weg. Markante kop en zware snavel. Ze komen graag in modderpoelen en trappelen daar met hun poten en poeren in de modder op zoek naar een prooi, met name kikkers. Op de een of andere manier vind ik ze er erg vriendelijk uitzien met die zachtbruine kleur en die mooie bruine ogen. 




Overal tijdens onze Botswanareis zouden we deze kleurrijke Rollers tegenkomen. Onze favoriete scharrelaar dus.


De Afrikaanse hop verschilt in uiterlijk niet veel van de soort die wij in Europa kennen.



Helaas op grote afstand, maar desondanks gemakkelijk te herkennen speurde een Black-winged Kite de omgeving af. In Namibië hebben we deze grijze wouw van dichtbij kunnen zien en fotograferen.


We reden verder tot we jagers van aanmerkelijk groter formaat voor onze lens kregen. In hetzelfde gebied waar we eerder de kuddes Lechwe hadden aangetroffen - en ook nu weer - lag een enorme krokodil langs de waterkant.


Terwijl we het nog over de krokodil hadden, werden we een paar honderd meter verder verrast door een leeuw die vanachter een bosje uit het veld kwam aanlopen en doodgemoedereerd voor ons de weg overstak.




Het kon niet op deze ochtend: op een heuveltje schurkten twee leeuwinnen en drie flinke welpen tegen een termietenheuvel aan. Ze konden daarvandaan de hele omgeving overzien. Wij hadden tegenlicht en weinig manouvreerruimte hier, moesten ook weer plaats maken voor anderen, maar wat was dit prachtig!





Voort gingen we tot we niet ver van de uitgang van het park in gezelschap van enkele Southern Ground Hornbills een groep mannelijke Tsessebe aantroffen. Het was niet zo vreemd dat ze me een beetje deden denken aan Hartenbeesten, want deze beide soorten behoren tot de zg. "koeantilopen". Deze Lierantilopen zijn grote, stevig gebouwde antilopen, de schouders hoger dan de heupen, volgens Gabriël de snelste antilopensoort. De hoorns zijn geribbeld en hebben de vorm van een lier.




Na de kennismaking met deze antilopensoort verlieten we Moremi Game Reserve. Het was een prachtige afscheidsronde geweest en dit was nog maar het begin van de dag!



Bushway Safaris houdt zich vooral bezig met kampeerreizen, maar heeft twee vaste lodges: in Kasane en hier in Khwai Village. We maakten daar een tussenstop. Terwijl wij getrakteerd werden op pauze in de lounge en een kopje koffie, kreeg de auto een korte technische check-up en water refill voordat we onze tocht zouden vervolgen. De lodge is mooi gelegen aan de waterlopen van de Khwai. Overvliegende ibissen vingen het licht in hun vleugels.




De laatste regens hadden hun sporen nagelaten, maar langzaam maar zeker werd het droger. Dat gold niet voor de Okavango. De Khwai wordt gevoed door de Okavango en bij onze laatste oversteek was de stroming sterker dan eerder. Zoals we ook bij onze wandeling al hadden geconstateerd, werd ook hier zichtbaar dat het water uit Angola de delta bereikte. Is dit geen mooie afsluiting van ons verblijf aldaar? Nu gingen we naar de drogere gebieden van Chobe National Park, waarbinnen ook Savuti zich bevindt.


Veel wild gezien onderweg van Khwai naar Savuti: http://renrbotswana.blogspot.fr/2015/07/van-khwai-naar-savuti.html

Geen opmerkingen:

Een reactie posten