Toen we bij het verlaten van Savuti het water overstaken, zagen we niet alleen een Zadelbekooievaar, maar ook twee Bushbucks, beide gehoornd, dus mannelijk. De Bosbok is een middelgrote antilopensoort.
Ook dit lijkt me een Bruine Slangenarend.
Onderweg Coqui Francolins en Red-crested Korhaan.
Ghoha Hill en daar zagen we onze eerste Baobab bomen!
Sommige kuilen en poelen die we onderweg zagen, begonnen uit te drogen, maar dit was een behoorlijke plas, waar juist op dat moment een stel olifantenbulls uit de mopanebosjes kwam voor een dorstlesser en wat verkoeling.
Olifanten eten graag Mopane en dan vooral de jonge, malse toppen en scheuten van de bomen. Op vele plaatsen hebben we kunnen zien hoe ze daardoor de mopanebomen voortdurend kort houden, waardoor deze meer op struiken lijken en niet tot volwassen hoogte uitgroeien.
Als een olifant zijn slurf zo over de slagtanden vouwt, is dat een teken van ontspanning, legde Gabriël ons uit. We zijn al veel olifanten tegengekomen, maar het blijven fascinerende dieren en het was mooi om hier even rustig naar deze bulls te blijven kijken.
Al eerder bij een andere uitgang had ik groepjes van deze vogels gezien, maar nu kon ik betere foto's nemen: White-helmed Shrike, een soort klauwier dus.
Wij sloegen linksaf over het rood-gele Kalaharizand. We komen hier in het gebied waar de teakbomen groeien. Ze stonden nog gedeeltelijk in bloei met hun roze bloemen. Tot de lagere struiken behoorden o.a. koffiestruiken.
We konden niet om deze mestkever heen. Te mooi: zoveel ijver om zijn uitverkorene te behagen met deze mestbal. Gabriël redde hem van de snelweg en zette hem in de berm. Hoeveel plezier we het beest daarmee deden is de vraag, want hij rolde weer vastberaden naar de weg terug. Dus gingen we weer snel verder.
Hier en daar wil ik wat van de flora laten zien. Het is teveel om allemaal te benoemen en van niet alles is de naam me bijgebleven, maar toch...... van enkele een plaatje, omdat een boom mooi is of omdat je de naam herkent, zoals van de Jackalberry Tree bij deze waterplas.
Onder: koffiepeulen.
Het land werd heuvelachtiger. Daardoor konden we de weg in de verte plots tot een driebaansweg zien worden. Gabriël gaf de verklaring: deze ruimte is indertijd speciaal gecreëerd voor alle bezoekers, die de zonne-eclips wilden aanschouwen. De totale eclips was - als ik het wel heb - in 2002 o.a. hier in Botswana goed te zien.
En toen was het tijd voor een pauze. En zo deden we dat dus altijd:
Verder naar Chobe River: http://renrbotswana.blogspot.nl/2015/06/van-savuti-naar-chobe-riverfront-2.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten