Ook deze middag reden we weer naar de oevers van de Chobe.
Deze arend konden we van nabij observeren, hij stoorde zich absoluut niet aan ons. Welke soort het precies is, weet ik eigenlijk niet (verzuimd te noteren!). Wahlberg's Arend?
Een vijftal giraffen deed zich tegoed aan de struiken. Deze struikensoort reageert overigens op dat geknabbel, waardoor het blad al snel niet meer lekker smaakt, zodat de giraffen zich steeds weer naar het volgende struikgewas verplaatsen. Zo graasden ze over de hoge oeverrand totdat het moment gekomen was om een slokje water te gaan drinken.
Ondertussen zorgden Oxpeckers voor een onderhoudsbeurt.
De eerste giraf ging zeer omzichtig te werk voordat hij ging drinken. Krokodillen vormen zeker een gevaar en de dieren zijn bijzonder kwetsbaar als ze wijdbeens over het water gebogen staan.
Zo mooi...
Magpie Shrike (Eksterklauwier) en nog één keer uit onze top 5: Lilacbreasted Roller en Fish Eagle.
Twee buffels, waarvan ons fotomodel fris uit zijn modderbad kwam, vonden het nodig om hun geurvlaggen uit te zetten op de oever. Ze volgden elkaar en struik na struik werd met de kop flink afgeragd. Ze gooiden daarbij kop en schouders de struik in en dat ging dermate hard, dat het erop leek dat ze de halve struik zouden ontwortelen. Maar zover kwam het niet.
Het gevaar voor de giraffen bleek niet denkbeeldig. Verderop zagen we een krokodil het water inglippen. Hij was echter niet de enige: vanuit het water achter het gras rees breed lachend moeder nijlpaard op om zich in het grote water bij haar kind(eren) te voegen.
Ze had er echt zin in!
Van glippen of glijden is geen sprake: de nijlpaarden plonsden er echt vol in met hun hele gewicht! Ze hadden het in ieder geval bijzonder naar hun zin.
En blijkbaar is het leuk om er dan even uit te gaan ......
.... om er dan....
....in volle vaart weer in te duiken! Pretparadijs!
Tussen deze bedrijven door wees Gabriël ons op de restanten van een impala in een nabije boom. Die had het minder prettig getroffen. Jammer dat we de dader niet meer hebben gezien, maar die super fotomomenten dat je een luipaard op een tak in een boom recht in de ogen kijkt, zijn nu eenmaal niet op bestelling. Dit was onze laatste autosafari en we hebben zoveel wel gezien in die zes dagen dat we rondgereden hebben!
Deze avond was ook al weer prachtig en werd nog mooier toen aan de overkant van de rivier schijnbaar vanuit het niets een flinke kudde olifanten kwam aanlopen. Eén bull liep vooruit en apart van de kudde, stof stampend en regelmatig met de slurf in de lucht om geuren op te vangen en de omgeving te verkennen. Ook in de kudde gingen de slurfen regelmatig de lucht in. Olifanten zien niet zo best, maar de slurf is een gevoelig instrument en ook de oren zijn uitstekende zintuigen.
We hebben veel olifanten gezien op deze safarireis en ook de volgende dag op de rivier zouden we nog volop genieten, maar de beelden van deze rustig voorbijtrekkende en grazende kudde in de warme en veelkleurige tinten van de ondergaande zon, hebben op mij wel bijzonder indruk gemaakt.
Even werd onze aandacht afgeleid door een paar Honeybadgers aan onze kant, die met een flink vaartje door het zand richting de hogere oever liepen. Deze marterachtigen gaan niet voor de schemering op pad, het zijn nachtdieren. Onze gidsen zijn niet zo gecharmeerd van deze dieren, omdat ze in een kamp een behoorlijke ravage kunnen aanrichten en zich niet gemakkelijk laten afschrikken.
Maar aan onze kant van het rivier kwam er ondertussen ook een kudde op het water af. Er werd gebaad, gespeeld en gedronken, totdat ze weer verder trokken - vlak voor onze auto langs. Wat een prachtig slotstuk van deze mooie dag!
Drinken: de slurf omhoog over het hoofd, de slagtandjes aan weerszijden van de tepel.
Geen geurende bodymilk na het bad, maar een lekker stoflaagje. Puur natuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten