Ook deze nachten in Savuti hebben we geen bezoek gehad van grote zoogdieren of roofdieren. Wel zijn er sporen van hyena's in het kamp gevonden, maar wij zijn er in ieder geval niet wakker van geworden! Fluitende uiltjes en kwetterende francolins behoorden wel tot het vaste nachtorkest, ondersteund door nabije nijlpaarden en impala's en het verre brullen van leeuwen. Omdat we hier aan de rand van meer open gebied kampeerden, konden we voor het slapen gaan volop van de prachtige sterrenhemel genieten. Zoooo veeeel sterren en Venus en de Melkweg en de maan die tot in de ochtend zichtbaar was en ons de tijd ongeveer liet lezen. Een dergelijk firmament zien we in ons Europa niet meer en al helemaal niet in Nederland. Echt adembenemend.
Op tijd opgestaan, ontbeten. Veel is al ingepakt, een laatste check-up van de auto en dan verlaten we onze kampeerplek om te verhuizen naar een plek in het noorden, ergens in de buurt van de Chobe rivier. We zouden weer beginnen met een laatste gamedrive in Savuti, nog een keer naar Marabou Pan.
Ik heb geen aantekening gemaakt, maar ik denk hier aan een Bruine Slangenarend en niet aan een jonge Bateleur. Zeker ben ik daar echter niet van. Hij kleurt bijna rood in het ochtendlicht.
Een kudde Wildebeesten. De gnoe is ook een antilopensoort. Evenals het Hartenbeest en de Tsessebe (Lierantilope) zijn de schouders hoger dan de billen. Alleen mannetjes hebben hoorns.
Meestal zie je gnoes in combinatie met zebra's, omdat zebra's langer gras eten en gnoes korter gras. Zebra's maaien als het ware voor, mooi samenlevingsverband. Dat was hier echter niet het geval.
Het grappige van deze kudde was dat ze eendrachtig doodleuk achter een Waterbuck aanliepen, alsof die hun leider was.
De kleine luipaardjes verbleven voornamelijk bij de ingang van de grot, wel zichtbaar maar verder nog een beetje aan het luieren. Een van de kleintjes kwam nog even naar buiten, maar keerde ook meteen weer terug naar de grot. Maar kijk, daar kwam moeders plots tevoorschijn vanachter de steenpartij. Zij ging op pad, op jacht waarschijnlijk. Dat was tevens ons afscheid van deze dieren. We hebben hen niet meer teruggezien.
Tijdens het rijden spotte Gabriël een klein uiltje in een verre boom. African Barret Owlet. Dit kleine uiltje lijkt veel op de Pearl-spotted owlet, die we in Gunn's Camp hadden gezien, maar deze Barret heeft zijn bruine vlekken op de borst op een rijtje, de vlekken van de Geparelde Dwerguil zijn meer verticale streepjes.
Terwijl we op weg waren naar de Maribou Pan en ter hoogte van het leeuwenbosje van gisteren waren, kreeg Gabriël een tip van een collega dat er aan de andere kant van de savanne wilde honden gesignaleerd waren. Dat zou mooi zijn! Wilde honden behoren tot de meest bedreigde diersoorten in Afrika. Botswana is een van de landen waar ze nog in redelijke aantallen voorkomen, o.a. in Moremi en Savuti. Wij hadden ze nog niet eerder gezien en ik had de hoop dat dat hier zou gebeuren al bijna opgegeven. We draaiden om en reden in de richting van de Ridge en daar waren ze: relaxed in het zand middenop de weg en vooral spelend rond de geul die gegraven was voor de internetkabels. We konden achter enkele andere auto's iets hoger staan en hadden vrij zicht op de dartelende honden.
.... en dan, tja.......De een raakte vast in de greppel en wist zich daar ternauwernood uit te redden op het moment dat een ander daar niet op kon wachten en wilde passeren. Ze konden zich nog van elkaar los duwen, maar wat merkwaardig toch, die haast!!
En HERE was de uitgang van het Savuti Park. Met de honden hadden we toch een prachtige afsluiting van ons verblijf in Savuti!
We vervolgen onze tocht naar ons volgende kamp bij de Chobe rivier: http://renrbotswana.blogspot.nl/2015/06/van-savuti-naar-chobe-riverfront-1.html
